Wat is de betekenis van Grondvest?

v. (-en), grondslag, fondament, eig. en fig.: Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten (Ps. 104 : 5) ; de hevige slag deed het gebouw op zijn grondvesten wankelen.

v. grondvesten, inz. in het mv. (grondslag, fundament): het huis schudde op zijn grondvesten; fig. de grondvesten der koloniale macht doen wankelen.

v. (-en) [vast] 1. Eig. grondslag fondement: het huis schudde, bij die ontploffing, op zijn -en. 2. Metf. datgene waarop iets rust, gevestigd is: de -en van iemands macht aan 't wankelen brengen.

v./m. (-en), grondslag, fundament, eig. en fig.: de hevige slag deed het gebouw op zijn grondvesten wankelen.

...

GRONDVEST, v. (-en), grondslag, fondament: hij heeft de aarde gegrond op hare grondvesten; de hevige slag deed het gebouw op zijne grondvesten wankelen.

zie Fondéring.