Wiktionary (2019)
grondverf - Zelfstandignaamwoord 1. (materiaalkunde) verf die als eerste laag op een te schilderen oppervlak wordt aangebracht om de ondergrond te isoleren tegen schadelijke bestanddelen van verf, en om een goed hechtende laag voor de verf te verkrijgen ♢ Het houtwerk wordt nu door de schilder in de grondv...
Muiswerk Educatief (2017)
grondverf - zelfstandig naamwoord uitspraak: grond-verf 1. verf die als onderlaag wordt aangebracht ♢ we hebben de kozijnen eerst in de grondverf gezet 1. nog in de grondverf staan [alleen in grote...
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
Grondverf is verf die als eerste laag wordt opgebracht en dof kleurt; hecht (1) aan de ondergrond en zorgt ervoor dat de ondergrond de volgende lagen verf of lak niet opzuigt.
Getty Research Institute (1990)
grondverf - Een witte grondlaag of andere deklaag die voor het verven wordt aangebracht op een oppervlak, om het absorberend vermogen en de textuur overal gelijk te maken.
Winkler Prins (1949)
goedkopere verfsoort, ter besparing van de later aan te brengen dekverf. Moet tevens een goede hechting tussen hout en verfsysteem verzekeren. Vroeger veelal een lijnolierijke verf met loodwit, thans echter vooral op phthalaatharsbasis.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
