Wat is de betekenis van Grondlijn?

v. (-en), 1. (meetk.) die zijde van een figuur, die gerekend wordt horizontaal te lopen, basis; 2. hoofdlijn van een bouwkundig ornament; 3. (art.) de koorde v. d. boog die de kogel moet beschrijven; 4. (fig.) hoofdtrek (in een karakter), hoofdlijn (in een plan) enz.

v. grondlijnen (meetk. basis): de grondlijn van een driehoek; ook: hoofdlijn (ornament).

Grondlijn - ➝Basis.

v. (-en) lijn die tot grondslag dient nl. 1. Meetk. horizontale zijde van een figuur langs de ➝ grondhoeken: de van een driehoek. Syn. basis. 2. Bouwk. hoofdlijn. 3. hoofdtrek: de van zijn karakter.

v./m. (-en), 1. horizontale zijde van een figuur, basis; 2. hoofdlijn van een bouwkundig ornament; 3. de koorde van de boogvormige baan van een projectiel; 4. (fig.) hoofdtrek (in een karakter), hoofdlijn (in een plan) enz.

...

GRONDLIJN, v. (-en), (meetk.) die zijde eener figuur, die gerekend wordt horizontaal te loopen, basis; — (bouwk.) eene der hoofdlijnen van een bouwkundig ornament; — (art.) de koorde der boog, die de kogel moet beschrijven; — (fig.) hoofdtrek (in een karakter), hoofdlijn (in een plan), enz.

...