Grondhoorig
GRONDHOORIG, bn. (hist.) hoorig aan, behoorende op den door hen bewoonden grond (zekere toestand van onvrijen onder het leenstelsel). GRONDHOORIGHEID, v.
J.H. van Dale (1898)
GRONDHOORIG, bn. (hist.) hoorig aan, behoorende op den door hen bewoonden grond (zekere toestand van onvrijen onder het leenstelsel). GRONDHOORIGHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: