Wat is de betekenis van groeve?

groeve - Zelfstandignaamwoord 1. (mijnbouw) een mijn waar delfstoffen gewonnen worden, onderaards of dagbouw. 2. een open graf.

groeve - zelfstandig naamwoord uitspraak: groe-ve 1. kuil waarin een dode begraven wordt ♢ na de begrafenis werd de groeve dichtgegooid 2. plaats waar de aarde open ligt omdat er afgegraven wordt ...

Benaming voor een begrafenis in Oost-Nederland, de Veluwe en Drenthe.

(volksk.) is een gewestelijke benaming voor begrafenismaal.

zie GROEF.

Volgens de Nederlandse Mijn-wetgeving vallen zowel de ontginningen van bouwsteen, zandsteen, hardsteen, lava, bazalt, mergel, kalksteen, zanden, klei e.d. als die welke geschieden aan de open lucht en die welke plaatsvinden met behulp van onderaardse galerijen onder dit begrip. Ontginningen aan de openlucht van kolen of erts worden ook tot de groev...

('groevə) v. (-n) groef.

Groeve - Delfstoffen, welke aan de oppervlakte liggen of slechts door een niet te dikke en gemakkelijk te verwijderen laag bedekt zijn, worden in tegenstelling met dieper liggende delfstoffen, welke in mijnen ontgonnen worden, zoog. in dagbouw, in g. gewonnen. Hoe dik de dekkende laag zijn kan om de verwijdering ervan nog met voordeel mogelijk te m...

v./m. (-n), (ook: groef), 1. kuil of put m.n. grafkuil, graf: de kist in de neerlaten; bij de geopende sprak de predikant een gebed; 2. open gegraven ruimte waaruit een delfstof gewonnen wordt: een waar zandsteen gewonnen wordt; een mergelgroeve; 3. →groef.