Wat is de betekenis van groef?

groef - Zelfstandignaamwoord 1. lange en smalle uitholling, insnijding, diepe rand ♢ *In het tafelblad zit een lelijke diepe groef. ♢ *De man had allemaal groeven in zijn gezicht. groef - Werkwoord 1. enkelvoud verleden tijd van grav...

groef - zelfstandig naamwoord 1. diepe rand ♢ de man had allemaal groeven in zijn gezicht Zelfstandig naamwoord: groef de groef de groeven het groefje

→ groove

spiraalvormige inkerving in de laklaag van een grammofoonplaat waarin de geluidsinformatie is vastgelegd.

groef - Scherpe, V-vormige geulen of groeven die het ene element van het andere scheiden, zoals tussen lijstwerk of tussen de dekplaat en de echinus van een Dorisch kapiteel.

groewe, inkerwing, uitholmg; rimpel; sien groewe, gegroef, uithol, groef maak.

s., groef, kern(e).

...

GROEVE, v. (groeven), 1. greppel, sloot: groeven om het water af te leiden; 2. kuil of put; inz. grafkuil, graf: de kist in de groeve neerlaten ; bij de geopende groeve hield de predikant een treffende lijkrede ; — (gew.) te groei gaan, mede ter begrafenis gaan ; — te groef bidden, ter begrafenis nodi...