Wat is de betekenis van Grief?

betekenis bezwaar, klacht, reden tot ontevredenheid uitspraak [grief] citaat "Mede naar aanleiding van de grieven van het comité bundelde de waarnemend nationale ombudsman Frank van Dooren eenentwintig klachten van burgers die door het comité werden aangedragen en die op zijn verzoek door de onafhankelijke klachtencommissie moe...

grief - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van grieven ♢ Ik grief 2. gebiedende wijs van grieven ♢ grief! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van grieven ♢ grief je?

grief - zelfstandig naamwoord 1. woorden waarmee je zegt dat het niet goed is ♢ hij heeft zijn grief naar voren gebracht Zelfstandig naamwoord: grief de grief de grieve het grie...

Bezwaar dat in (hoger) beroep wordt aangevoerd.

Bezwaar dat in (hoger) beroep wordt aangevoerd tegen een uitspraak.

[v. Fr. grever = zwaar beladen, van Lat. gravare = bezwaren, van gravis; zie gravamen] reden tot klagen, bezwaar; ook: leed of belediging {vgl. iem. grieven).

(grieve) bezwaar; smartelijke ervaring (vero.)

In het Middelnederlands had het woord grief de betekenissen: leed, pijn, droefheid, krenking, letsel. Op het ogenblik verstaat men er onder: de reden die iemand heeft om misnoegd te zijn over iets, de grond van zijn wrok, al datgene wat men iemand euvel duidt of kwalijk neemt. Het Nederlandse en ook het Engelse woord grief zijn ontleend aan het Fra...

grief, klacht; bezwaar; faire grief à qn. de qc., iemand iets euvel duiden.

droefheid; verdriet, leed, kommer, smart, hartzeer; come to grief, een ongeluk krijgen, verongelukken; een val doen; de nek breken; mislukken, stranden, schipbreuk lijden (op on, over).

GRIEVE, v. (grieven), 1. smartelijke ervaring, kwelling, ergernis: het gedrag van zijn zoon is hem een dagelijkse grief; 2. krenking, belediging van iemands tederste gevoelens: het verkopen der voorvaderlijke bezittingen was de hardste grief zijn eerzucht aangedaan ; 3. (de gewone bet.) bezwaar dat men tegen iem. of iets heeft: di...

I (gri:f) v. (grieven; -je) [Fr. < Lat. gravis, zwaar] I. Eig. 1. wat het gemoed bezwaart nl. a. kommer, leed. b. krenking, belediging. 2. bezwaar tegen iemand of iets. met het bijdenkbeeld van onaangename aandoening : grieven tegen een voorstel; billijke, gegronde, rechtmatige grieven; gewaande, vermeende, voorgewende grieven. Syn. → b...

v./m. (grieven), 1. smartelijke ervaring, kwelling, ergernis: het gedrag van zijn zoon is hem een dagelijkse 2. krenking, belediging van iemands tederste gevoelens; 3. (de gewone betekenis) bezwaar dat men tegen iemand of iets heeft: dit zijn mijn voornaamste grieven tegen het voorstel, m.n. voor de bezwaren die in hoger beroep tegen het vonnis i...

van 't Fr. grief = smaad en dit van ’t Lat. gravis = zwaar, moeilijk. Zie citaat bij Vrede.

GRIEF, GRIEVE, v. (grieven), (thans ongewoon) leed, kommer bezint eer gij begint; de grieve volgt de grap; — smartelijke ervaring, kwelling, ergernis het gedrag van zijn zoon is hem eene dagelijksche grief; — krenking, beleediging van iemands teederste gevoelens het verkoopen der voorvaderlijke bezittingen was de hardste grief zijne ee...

zie Bedenking.

Grief, v. (...ven), smart, hartzeer; bezwaar, reden van beklag.

fland. Graue, asperum, malum, incommodum, modestia, nocumentum, dolor gal. grief gref: ang. griefe.