Wat is de betekenis van gravitatie?

gravitatie - Zelfstandignaamwoord 1. (natuurkunde) de kracht die de wederzijdse aantrekking van massa veroorzaakt Woordherkomst afgeleid van het Latijnse 'gravitare' [druk of kracht uitoefenen] met het achtervoegsel -atie Synoniemen zwaartekracht

zwaartekracht.

zwaartekracht

of zwaartekracht, de aantrekkingskracht tussen lichamen, afhankelijk van hun massa’s en onderlinge afstand, zoals tussen hemellichamen en ook tussen de aarde en lichamen daarop.

zwaartekracht; aantrekkingskracht.

(<Fr.), v., (nat.) zwaartekracht, algemene aantrekkingskracht.

(Lat. grávitas, gen. -átis = zwaarte; grávis = zwaar). Zwaartekracht, alg. aantrekkingskracht. Newton (1642= 1727) gebruikte als werkwoord gravitáre om het gedrag van twee massa's ten opzichte van elkaar aan te geven.

de aantrekking die 2 lichamen op elkaar uitoefenen. De kracht (voor aardse verhoudingen: de zwaartekracht) is evenredig met het product der massa's en omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand. Hoewel het verschijnsel alledaags is, immers daardoor heeft alles gewicht, is de verklaring uiterst moeilijk. Einstein gaf die aan de hand va...

v. zwaartekracht.