Wat is de betekenis van Gortig?

(2006) (jeugd) goed, geweldig, gaaf, relaxed. • (Prisma miniwoordenboek 'Drop your lyrics'. 2006)

gortig - Bijvoeglijk naamwoord 1. grof, cru, onbeleefd ♢ Het maken van al te gortige opmerkingen over zijn collega's zorgde ervoor dat de directeur ontslagen werd. Woordherkomst afgeleid van gort (een ziekte) met het achtervoegsel -ig

gortig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: gor-tig 1. vuil, smerig ♢ er scharrelde een gortig varken rond de hut Algemene uitdrukkingen: 1. dat is mij te gortig [te erg] ...

een term gebruikt bij slachtdieren, betekent finnig, d.w.z. met linnen besmet (z. Lintworm) of tuberculeus (z. Tuberculose).

adj., goartich.

bn. (-er, -st), 1. (van varkens en hun vlees) aan de blaasworm (trichine) lijdend (waardoor er gortachtige korrels in het vlees zitten), garstig, vinnig: een gortig varken; dat spek is gortig; — 2. (oneig.) vuil, smerig (van varkens en van personen): — hij maakt het al te gortig, of hij heeft het gortig laten liggen,...

bn. (1 van varkens of varkensvlees: vinnig; het gort hebbende, puistig; 2 vuil, smerig): 1. dat varken is gortig; gortig spek; 2. gortig als een varken; hij maakt het gortig (of: al te gortig), bont, grof.

bn. (-er, -st) 1. het gort hebbend: -e varkens; vlees. 2. smerig, vuil: een -e meid; het (al te) maken, bont, grof.

Gortig - gebruikt in de combinatie „gortig varkensvleesch,” d.w.z. varkensvleesch, besmet met de blaaswormen van de gewapende lintworm. Zie FINNIGHEID.