Wat is de betekenis van gording?

gording - Zelfstandignaamwoord 1. (bouwkunde) houten dwarsbalk of ligger aangebracht in de lengterichting van kap of dak waarmee de zaak in verband gehouden wordt 2. (scheepvaart) lopend touw waarmee men zeilen tegen hun rondhouten ophaalt, om de windvang te verminderen Woordherkomst Naamwoord van handeling van gorden met het...

regel, veldrichel. Horizontale balk waarmee het verband in de kap wordt gehouden.

gording - Wordt gebruikt voor de horizontale balken die over de spantbenen worden gelegd en de daksparren van een dak ondersteunen.

s., goarring.

gording (touw).

v. (-en, -s), 1. (zeew.) het gorden, opkorten van een zeil; 2. (bouwk.) dwarshout dat dient tot koppeling van twee gebinten, van een rij palen enz. ; ook een gebogen stuk hout of een ijzeren ring waarmee een samenstel van delen in verband gehouden wordt (als de berghouten van een schip, de ring die de armen en schoepen van een scheprad in de juist...

noemt men de rib of balk welke op onderlinge afstand van 1-2 Va m op de kapspanten wordt gelegd ter ondersteuning van het dakbeschot. Bij de houten kap steunt men de rib ter plaatse van de oplegging met een klos tegen het afschuiven. Is de gording lang, dan kan men deze met schoren versterken. Bij stalen kappen combineert men dikwijls een stalen me...

v. gordingen, gordings (huisbouw: dwarshout tot koppeling van de kapgebinten, waarop de spanribben liggen; dwarsbalk of -hout tot koppeling van een rij palen; scheepst. een lopend touw tot opkorting van een zeil).

v. (-en,-s) I. Eig. het gorden. II. Metn. 1. Scheepst. touw om te gorden. 2. a. Algm. dwarshout tot versterking: ten rij palen met -en koppelen, b. Inz. dwarshout tot versterking van de ribben van een ➝ dakgeraamte.