Wat is de betekenis van Goelijk?

adj., guodlik.

bn., bw. (vriendelijk, lief): die goelijke oude man; een goelijk humeur; de hond keek Huib goelijk in de ogen.

bn. en bw. (-er, -st) vriendelijk, lief: een humeur; kijken.

bn. bw. (-er. -st), goedaardig, vriendelijk: de goelijke oude man; een goelijke aard; een goelijk voorkomen, dat ieder aantrok; — bw. op vriendelijke wijze, goedig: zij lachte goelijk. GOELIJKHEfD, v.

Goêlijk, bn. (-er, -st), aanvallig, lief, beminnelijk. *-HEID, v. gmv. *...MAN, m. (-nen), scheidsman, arbiter.