goedpraten
goedpraten - Werkwoord 1. (ov) argumenten aanvoeren om iets dubieus of verkeerds als acceptabel te zien ♢ Ik wil niet goedpraten wat gebeurd is. ♢ Ik praat het absoluut niet goed, maar hij heeft ook geen makkelijke jeugd gehad. ...
Wat is de betekenis van goedpraten?
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
goedpraten
praatte goed, h. goedgepraat (verontschuldigen, vergoelijken): hij doet zijn best om zijn fout goed te praten.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
goedpraten
(praatte goed, heeft goedgepraat), (overg.), (iets) door redenering zo weten voor te stellen, dat men er geen verkeerdheid meer in vindt: die handelwijze is (valt) nooit goed te praten.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Goedpraten
(praatte goed, heeft goedgepraat), iets door redeneering zoo weten voor te stellen, dat men er geen verkeerdheid meer in vindt: die handelwijze is nooit goed te praten.
Gerelateerde zoekopdrachten