goedhartig
...
Wiktionary (2019)
goedhartig - Bijvoeglijk naamwoord 1. van een persoon dat die aardig en vriendelijk is ♢ De goedhartige man wees de vreemdeling de weg. Woordherkomst afleiding van goed en hart met het achtervoegsel -ig Synoniemen goedaardig, hulpvaardig, barmhartig, aangenaam Ant...
M. J. Koenen's (1937)
I. bn. (1 welwillend, goedaardig; 2 blijk gevende van, voortkomende uit een goed hart): 1. mijn goedhartige oom; 2. goedhartige zorg, goedhartige scherts; zijn gelaat heeft iets goedhartigs. II. bw. (op een wijze, die blijk geeft van goedhartigheid, goedigheid): wees goedhartig.
Jozef Verschueren (1930)
bn. en bw. (-er, -st) 1. welwillend: mijn -e oom; luisteren. 2. van een goed hart getuigend: -e zorg; zijn gelaat heeft iets -s; schertsen.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. en bw. (-er, -st), 1. een goed hart hebbend, het hart op de rechte plaats dragend; goedig, veelal met de gedachte aan toegevendheid: een goedhartige jongen; 2. vriendelijk, goedig: goedhartige scherts; een gezicht; op goedhartige toon spreken, meewarig.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: