Wat is de betekenis van goddeloos?

(1806) (inf.) erg, buitengewoon: 'goddeloos duur'. • Hier in den Haag vind ik het goddeloos duur. (Adriaan Loosjes: Historie van mejuffrouw Susanna Bronkhorst. 1806) • New-York heeft zeer weinig taxis, want zij zijn goddeloos duur,... (Bataviaasch nieuwsblad, 18/03/1929) • Voor den oorlog was het loon maar drie fr...

goddeloos - Bijvoeglijk naamwoord 1. zonder god ♢ Biologen hebben hun goddeloze evolutietheorie. ♢ Hij leed een wild en goddeloos leven. Woordherkomst afgeleid van god met het invoegsel -e- met het achtervoegsel -loos Synoniemen god...

goddeloos - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: god-de-loos 1. wat te maken heeft met het doen van zonden ♢ ze leidt een goddeloos leven 2. heel erg ♢ dit dessert is goddeloos lekker ...

Komt ook voor als uitroep van verbazing of verwondering. In feite is het een bastaardvloek om de naam van God niet te hoeven noemen. G. van de Linde, beter bekend als de Schoolmeester, gebruikte in de 19de eeuw al het volgende zinnetje: “Goddeloos, wat een leven! Goddeloos! wie had ooit zoo’n famielje (te weten zo talrijk; pvs) v...

adj. & adv., goddeleas.

I. bn.; goddelozer, goddeloost (1 zonder God, aan geen God gelovende; in ruimer opvatting: boos, snood; 2 blijk gevende van ongodsdienstigheid; in ruimer opvatting: misdadig, gruwelijk, snood; zwakker: zeer erg): 1. het goddeloze volk; 2. een goddeloos werk, zondig, zedeloos, slecht; een goddeloos leven leiden; een goddeloos spektakel maken, erg, v...

I. bn. en bw. (...lozer, -t) 1. aan geen God (goden) gelovend: een mens. 2. slecht, zedeloos: een werk; leven. Syn. zondig. 3. erg, vreselijk: een spektakel maken. Tgst. ➝ godsdienstig. II. bw. in zeer hoge mate: verveeld III. tw. uitroep van verbazing: wat een leven!

bn. en bw. (-lozer, -st), 1. aan geen god (of goden) gelovend (in deze zin gewoonlijk godloos): een — mens, een atheïst; 2. God niet dienend, diep verdorven; (bw.) op zondige, misdadige wijze; handelen; metonymisch) een goddeloze stad; 3. blijk gevend van ongodsdienstigheid: een leven leiden; goddeloze woorden; 4. (gemeenz.) ter aandui...

GODDELOOS, bn. bw. (...loozer, -st), aan geen god (of goden) geloovende een goddeloos mensch, een atheïst; — God niet dienende, en dus diep verdorven zij leven als ongeloovigen en goddeloozen; — het grondsop is voor de goddeloozen, (scherts.! als men iemand het laatste van eene flesch uitschenkt (vgl. Ps. 75 9); — eene goddel...