Wat is de betekenis van glinster?

glinster - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van glinsteren ♢ Ik glinster 2. gebiedende wijs van glinsteren ♢ glinster! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van glinsteren ♢ glinster j...

geglinster, met ‘n ongestadige ligstraal, skitter, flikker, blink.

m. (-s), glans.

m. (-s), 1. (ongewoon) glinsterende vonk; 2. glans, schittering: de maan wierp een zilveren over het landschap.

GLINSTER, m. (-s), (ongewoon) glinsterende vonk; de blaasbalg zuchtte en lichtende glinsters omkransten de gloeiende kolen; — glans, schittering de maan wierp een zilveren glinster over het landschap.

Glinster, m. (-s), glinsterende vonk, glinster. *-EN, ow. gel. (ik glinsterde, heb geglinsterd), een schitterenden glans van zich geven, schitteren. *-END, *-IG, bn. (-er, -st). *-ING, v. gmv. *-WORM, m. (B.v.) (-en), glimworm.

Scintilla.