Wat is de betekenis van Glee?

Glee is een woord dat wordt gebruikt om te verwijzen naar intense vreugde of blijdschap. Het kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar het uiten van vreugde of blijdschap op een uitbundige of opvallende manier. Het woord kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar een gezongen lied of een muziekstuk dat is bedoeld om vreugde of blijdschap u...

Engelse 17de-eeuwse compositievorm voor drie of meer solo(meestal mannen-) stemmen a cappella, bedoeld als gezellig tijdverdrijf.

1. vrolijkheid; 2. meerstemmig lied

I. v. gleeën (slechte stee in weefsels, gaal). II. m. gleeën (kiekendief); gew.

Dunne, doorgesleten plek in weefsel. Gleeën aan de ellebogen. Bij aarden pijpen : een dunne plaats in de gebakken klei. Bij een houten vat: de kroos, de inkrozing, de gergel, de kerf, waarin de rand van den bodem past. Een gaal is ook een dunne plek, maar is een weeffout.

Glee - (Eng.), een eenvoudig soort, meestal driestemmig geharmoniseerde, profane a-capella-liederen, in Engeland en Amerika vrij veel gezongen. De g. ontstond in de 2e helft van de 18e e. en bloeide tot omstreeks 1850. S. Webbe († 1816) componeerde een groot aantal glees. de Klerk.

(Eng.) Wereldlijk, meest 3-stemmig gezang a cappella, in Engeland zeer geliefd. De uitvoering was meest voor mannenstemmen en vaak solistisch. De zetting is heel eenvoudig, noot tegen noot. Naast de Catch behoort de G. tot de zelfstandige Engelsche liedkunst. Als haar meest bekende vertegenwoordiger geldt Webbe (gest. 1816).

v. (-ën; -tje) [glad] dunne, doorschijnende gesleten plek in weefgoed: een in het tafellaken.

Dunne gesleten, doorschijnende plek in linnen weefsels.