gladjanus
(1913) (inf.) slimmerik; leperd; gehaaid persoon. Oorspronkelijk een studententerm. Mogelijk gevormd onder invloed van het Latijn. Het is ook een variant op het scheldwoord gladakker*. Van oorsprong Amsterdams? Zie hiervoor o.a. Berns (Amsterdams. 2002). Syn.: linkmiegel*. Andere samenstellingen met janus zijn grobbejanus* en slapjanus*. ...