Wat is de betekenis van Gewoonte?

gewoonte - Zelfstandignaamwoord 1. vaste wijze om dingen te doen ♢ Autorijden wordt heel snel een gewoonte. Woordherkomst Afgeleid van gewoon met het achtervoegsel -te.

gewoonte - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-woon-te 1. wat men gewoonlijk doet of moet ♢ wij hebben de gewoonte met Kerst een boom neer te zetten 2. wat je gewend bent ♢ hij heeft de gewoonte...

Een gewoonte is een handeling of een manier van doen die men gewend is uit te voeren. Men doet iets op de automatische piloot, er hoeft niet meer over nagedacht te worden. Zo kan het zijn dat men elke dag om zes uur het avondeten op tafel zet, een dagelijkse routine. Er zijn in het dagelijks leven verschillende handelingen die voor iemand een gewo...

Gedragslijn die gedurende een langere tijd binnen een min of meer vaste kring van mensen (bijvoorbeeld de veehandel) als juist wordt beschouwd.

Vaste, aangeleerde volgorde van stimulus en respons.

Gemakzucht is onlosmakelijk verbonden met G. Het is gemakkelijker aan alles toe te geven dan iets af te leren. Een koppige G. kan niet worden afgeleerd zonder iets in de plaats van die G. te stellen. Een totaal andere dagindeling met vaste meditatie-uren is de eerste aanval op een G. Op het moment dat een koppige G. weer begint een krachtige Pranay...

gebruik; aanwensel.

s., gewoante, wenst, wizânsje moade; de — hebben om, it foar de, in moade hawwe om; ergens een — van maken, jin eat oaneigenje; dat is zijn —, dat hat er oer him, dat is him hiem, dat hat er hiem; dat is een vaste —, dat is (in) stielen wet; ouder —, ...

...