Wat is de betekenis van gevel?

(17e eeuw) (inf.) neus. Een bekend spreekwoord is: 'Een goede gevel versiert het huis' (tegen iemand met een grote neus). Vgl. boegspriet*; domper*; flip (5)*; fokkenmast*; gaffel*; gieber*; giechel*; gok*; kalebas*; kapstok*; keg*; klomp*; klus*; knol*; koker*; komkommer*; luifel*; mop*; retteketet*; scheg*; snotfabriek*; snotgat*; snufferd*; snui...

buitenmuur van een gebouw. buitenmuur van een gebouw, met name aan de voorkant daarvan. Voorbeelden: Ontwerp van een gebouw van Liesbeth van der Pol bestaande uit een betonskelet met trappenhuis en liftgat. De gevels hebben nog geen ramen, die worden later [...] op de gewenste plek aangebracht. NRC, 1995 Gesloten gevelkachels...

gevel - Zelfstandignaamwoord 1. (bouwkunde) buitenmuur van een gebouw, in het bijzonder die aan de voorkant Synoniemen façade

gevel - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-vel 1. voorkant van een gebouw ♢ aan de gevel hing een naambord Zelfstandig naamwoord: ge-vel de gevel de gevels ...

Gevel - schertsende benaming voor de neus. Vooral in Vlaamse studentenkringen.

Een gevel is meestal de naar de straat gekeerde zijde van een gebouw: de voorgevel; zo spreek je ook van de achtergevel, zijgevel en soms van binnengevel.

m. (-s), 1. buitenmuur, voormuur van een gebouw (e): een vliegende die een weinig vooroverhelt; 2. (fig.) (m.n. een grote) neus: een goede siert het huis. (e) Oorspronkelijk verstond men onder een gevel alleen de driehoekige top van een muur, thans topgevel genoemd. In het algemeen is een gevel een buitenmuur, zoals die zich aan het oog voordoet....

De naar de straat gekeerde zijde van een gebouw.

s., gevel.

noemt men de naar de straat gekeerde zijde van een bouwwerk. De architectuur van de gevel wordt bepaald door de contour, de lijstwer-ken en pilasters, het toegepaste materiaal, de vorm en plaatsing der ramen, soms ook door de plastiek en eventueel de erkers, trappen en andere plastische elementen. Voorts komt het voor dat gevels worden gerhythmisee...

m. -s, geveltje (voormuur; in het alg.: buitenmuur van een gebouw): een huis heeft vier gevels, de gevel de achtergevel en de beide zijgevels; zegsw. een goede gevel versiert het huis, scherts, van iem. met een grote neus. gevelgrauw o. (een soort van helder klinkende, harde baksteen voor gevels).

façade, buitenmuur, meestal voorzijde, v/e gebouw, het architectonisch belangrijkste deel.

Gevel - Een gevelvlak kan in verticale of in horizontale richting door kolommen, pilasters of lijstwerken worden onderverdeeld. Soms is er een combinatie van beide verdeelingen. → Compositie (bouwk.). In de Gotiek is er bijv. een sterke voorkeur voor het verticalisme, in de Renaissance voor het horizontalisme. De laatste jaren is een voorliefd...

Gevel - De buitenmuren van een gebouw, zooals die zich aan het oog voordoen. Men onderscheidt den voorgevel, den achtergevel en de zijgevels. Aanvankelijk verstond men onder g. slechts de driehoekige afsluiting tusschen twee dakvlakken of de bekroning van een muur, waartegen de dakvlakken aansluiten, welke men tegenwoordig topgevel noemt. In engere...

GEVEL, m. (-s), voorgevel, de voormuur van een gebouw; — (ook) buitenmuur van een gebouw in ’t algemeen; een vliegende gevel. een gevel die een weinig vooroverhelt; — (fig.) (Zuidn.) gezicht; een geschonden gevel hebben, gezicht waarop nog sporen voorkomen van een val, een gevecht, enz.; (ook) neus; — een goede gevel versi...

Gevel of fronton noemt men dat gedeelte van de smalle zijden van een langwerpig vierkant gebouw, hetwelk door het dak is begrensd, zoodat het een gelijkbeenigen driehoek vormt, hoewel men den geheelen voor-alsmede den geheelen achtermuur ook wel met den naam van gevel bestempelt, terwijl men tevens van zijgevels spreekt. Gevelhuizen zijn zoodanige...