Wat is de betekenis van Gevangenisstraf?

gevangenisstraf - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) een veroordeling waarbij iemand een zekere tijd zijn vrijheid verliest ♢ De bankmedewerker stal miljarden en kwam er vanaf met een voorwaardelijk gevangenisstrafje. Woordherkomst samenstelling van gevangenis en straf

Vrijheidsstraf, levenslang of tijdelijk met een strafduur van ten hoogste dertig jaar, in de regel ondergaan in een gevangenis. Zie ook: Gevangenis

gevangenisstraf - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-van-ge-nis-straf 1. straf die bestaat uit opgesloten worden in de gevangenis ♢ hij kreeg een gevangenisstraf van 6 maanden Zelfstandig naamwoord: ge-van-ge-nis-straf ...

Iemand die een ernstig misdrijf begaat, wordt veroordeeld tot gevangenisstraf. De minimum-gevangenisstraf is 1 dag, de maximumstraf is 20 jaar of levenslang; zie ook hechtenis en ter beschikking stellen.

tronkstraf.

...

de zwaarste vrijheidsstraf in Ned. is levenslang of tijdelijk. Tijdelijke G. duurt minstens 1 dag, hoogstens 20 jaren. G. wordt als regel de eerste 5 j. doorgebracht in afzondering in de cel. Minister van Justitie is bevoegd (sinds 1934), G. in gemeenschap ten uitvoer te doen leggen (open-luchtgevangenis). Bij veroordeling tot G. krachtens buitenge...

v. (straf, die hierin bestaat, dat men in een gevangenis wordt opgesloten; inz. straf, die men ondergaat in een strafgevangenis): tot een jaar gevangenisstraf veroordelen; België: rechtst. vervangende gevangenisstraf, subsidiair.

Gevangenisstraf - → Gevangeniswezen; Straf.