Wat is de betekenis van Getand?

getand - Bijvoeglijk naamwoord 1. met de vorm van tanden, met een rij scherpe uitsteeksels ♢ De plant heeft een groot getand blad. getand - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van tanden Woordherkomst voltooid deelwoord van tanden

met tande, punte.

is een blad, wanneer de bladrand spitse tanden heeft, afwisselend met stompe inhammen, zoals b.v. bij de hulst.

adj., takkelich, (út)takkele, úttakt.

bn. (tanden hebbende; zulke tanden hebbende, als in de bepaling wordt uitgedrukt; bij uitbr. met puntige uitsteeksels): een getand rad; een getand lint, met uitsteekseltjes; getande bladeren, zo ingesneden, dat de tanden scherp zijn en de inhammen uitgestulpt.

(gə'tant) bn. 1. met tanden : een rad. 2. met tandvormige uitsteeksels : -e bladeren; lint; de -e spier bewerkt een zijdelingse vergroting van de borstkas.

bn., 1. (van mensen en dieren) tanden in de mond hebbend; (heraldiek) met tanden van een andere kleur dan het lichaam; 2. (van zaken) tanden of puntige uitsteeksels hebbend: deze postzegels zijn een getande bergkam, een bergreeks met steil uitstekende toppen; (plantkunde) getande bladeren, zodanig ingesneden dat de uitspringende delen scherp en de...

...

GETAND, bn. (van menschen en dieren) tanden in den mond hebbende; — (van zaken) met tanden of puntige uitsteeksels een getand rad, een kamrad; een getand vliegwiel, kettingrad, eene getande stang; — deze postzegels zijn getand; — een getande bergkam, eene bergreeks met steil uitstekende toppen; de getande naad tusschen de platte...