Wat is de betekenis van Gestreng?

streng; plegtig.

adj., strang, hurd, strûs, strús(k).

I. bn. (1 streng; niet meegaand; zich stipt houdend aan wet of voorschrift; 2 blijk gevende van strengheid; 3 van handelingen, toestanden enz.: door vaste, onwrikbare regels bepaald, beheerst; 4 volstrekt, volledig; 5 van luchtgesteldheid: hard, streng): 1. een gestrenge rechter; 2. een gestreng oordeel; op gestrenge toon; 3. gestrenge zedelijkhei...

(gə’streng) bn. en bw.(-er.-st) streng, doch minder gewoon : een -e rechter; een onderzoek, oordeel; in -e afzondering ; iemand -straffen; een -e winter. Syn. hard, streng.

bn. en bw. (-er, -st), (plechtig) streng.

...

...

GESTRENG, (in het dagelijksch leven gewoonlijk STRENG), bn. bw. (-er, -st), streng, onverbiddelijk jegens zich zelven of anderen, zich stipt houdende aan wetten of regelen mijn vader was steeds zeer gestreng en nauwgezet; een gestreng rechter; — blijk gevende van de strengheid van den handelenden persoon gestrenge woorden; een gestrenge blik;...

zie Hard.