Wat is de betekenis van gestoord?

gestoord - Bijvoeglijk naamwoord 1. (van personen) geen normale functionering van iets (vaak de geest) hebbend ♢ De ernstig gestoorde dader kreeg een tbs-straf opgelegd. gestoord - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van storen Antoniemen ongestoord Verwante begrippen...

gestoord - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ge-stoord 1. geestelijk ziek ♢ hij controleert alles tien keer, hij is echt gestoord 1. geestelijk gestoord [krankzinnig, gek] ...

Krankzinnig; geestelijk abnormaal. Letterlijk betekent dit woord een afwijking vertonend. Het lijkt te suggereren dat het om iets tijdelijks gaat. Van iemand die doof is zegt men tegenwoordig dat hij of zij ‘akoestisch gestoord’ is, terwijl een blinde ‘visueel gestoord’ is. Zie ook psychisch* gestoord. Tijdens de Verlichting ontstond er een kloof t...

ergens - van worden ergens schoon genoeg van krijgen. Opgetekend in Rotterdam en Den Haag.

bn. (Z.-N. verstoord): gestoord op.

bn., 1. waarin storing optreedt; gezegd van een gebied waarin de ligging van de gesteenten door verschuivingen is veranderd; 2. geestelijk -, geen normale functionering van de geest hebbend, psychotisch; ook zelfst.: geestelijk gestoorden.

...

...

GESTOORD, bn. (Zuidn.) verstoord, vergramd, boos hij was gestoord over de onderbreking zijner rede; zijt gij gestoord op mij ? GESTOORDHEID, v.