gesteltenis
...
M. J. Koenen's (1937)
v. (gesteldheid; toestand, staat): ons oordeel is naar de gesteltenis der hersenen soms helder, soms betrokken; de gesteltenis der zaken.
J.H. van Dale (1898)
GESTELTENIS, v. (-sen), (Zuidn), de wijze waarop iets geplaatst is, plaatsing: de gesteltenis der starren voorspelt weinig goeds; — (Zuidn.) de plaats die iem. in de maatschappij inneemt, zijne positie hij leeft daar eene schoone gesteltenis; — trouwen voor de gesteltenis, een huwelijk sluiten om maatschappelijk vooruit te gaan: &mdas...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: