gerechtigheid
...
Wiktionary (2019)
gerechtigheid - Zelfstandignaamwoord 1. het handelen of behandeld worden volgens bepaalde normen aangaande wat recht en eerlijk is ♢ Na jaren van onderdrukking ervoeren zij eindelijk gerechtigheid. Woordherkomst afgeleid van gerechtig met het achtervoegsel -heid Synoniemen re...
Muiswerk Educatief (2017)
gerechtigheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-rech-tig-heid 1. het schappelijk en eerlijk zijn ♢ het is gerechtigheid dat hij nu straf krijgt Zelfstandig naamwoord: ge-rech-tig-heid de gerechtigheid
Prof. dr. J.C. Groot (1955)
(Gr.: dikaiosunè) is een bij uitstek bijbels woord, dat reeds veelvuldig in het O.T. voorkwam en vooral door Paulus christelijk werd geijkt. Betekende gerechtigheid oorspronkelijk slechts wat wij bedoelen als wij spreken van de deugd van rechtvaardigheid waardoor men ieder het zijne geeft, trouw is aan een gegeven woord, enz., in het O.T. k...
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
(ethiek), een der belangrijkste grondbegrippen van de leer van het maatschappelijk handelen. Overal waar menselijke maatschappijen staatsvormen de onderlinge verhoudingen bepalen, zien wij de neiging de geledingen der maatschappij als door bovenzinnelijke machten verordineerd te beschouwen en de bescherming en handhaving van zulk een maatschappijvo...
M. J. Koenen's (1937)
v., in bet. 2 gerechtigheden (1 rechtvaardigheid; 2 Bijb. uiting van gerechtigheid in bet. 1: goede werken, alleen in het mv.): 1. iem. gerechtigheid laten wedervaren; 2. alle zijn gerechtigheden.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: