genie
(1893) (ook: sjenie) (inf.) lust, zin. Zie ook: sjenie* hebben in. • k heb in jou sjenie.' (J. Van Looy: Feesten. In: De Nieuwe Taalgids. Achtste Jaargang. 1893) • Alleen me broers vrouw had niks geen sjenie om wat te ete; nou — dat kon 'k plase. (S. Abrahamsz. Levende Beelden. Schetsen uit de hoofdstad. 1909) • Een Amsterdam...