Wat is de betekenis van Geneugte?

geneugte - Zelfstandignaamwoord 1. genoegen, genieting Woordherkomst afgeleid van genoeg met het achtervoegsel -te Antoniemen ongeneugte

geneugte - liefdesgenot (vgl. vreugde, plezier). Die wachter singhet zijn daghelijcx Het, Hi can zijn tonghe wel bedwinghen. Coemt in huys, mijn soete lief fVi twee wi sullen noch genoechte beginnen, Antw. Liedb. (ed. VON FAI.I.KRSLEBEN) XIV [1544].

genot, vreugde.

v. -n (genot, genoegen, vermaak, vreugde): afwisseling van geneugten.

(gə'neuchtə) v. (-n) [〜genoegte] genoegen vermaak, genot: de -n des levens.

v. (-n), 1. genoegen, genot, vreugde; 2. (meest in het mv.) genieting: de geneugten van deze wereld; niet zelden ironisch.

...

...

GENEUGTE, v. en o. (-n), ook GENEUGT, (-en), (dicht.) genoegen, genot, vreugde: het geneugt straalt haar de oogen uit; — genieting de geneugten dezer wereld.