Wat is de betekenis van Gemeente?

Gemeente, plaatselijke vereniging van gelovigen, dikwijls als onderdeel van een groter kerkelijk verband. De Statenvertaling vertaalt, met haar voorgangers, Grieks ecclesia met gemeente zowel als kerk. Als aanduiding voor de plaatselijke gemeenschap van gelovigen is de term gemeente door de hervormde en doopsgezinde kerken overgenomen. In een overe...

gemeente - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-meen-te 1. gebied dat door burgemeester en wethouders wordt bestuurd ♢ Krommenie hoort bij de gemeente Zaandam 2. groep gelovigen van een kerk ♢ al...

Een gemeente is een openbaar lichaam met zelfbestuur en bevoegdheid binnen een gebied kleiner dan dat van een provincie.

Zelfstandig onderdeel van de Nederlandse staat met zelfbestuur en autonomie. Het bestuur van de gemeente berust bij de raad, een burgemeester en twee of meer wethouders. Met de term wordt ook het grondgebied van de gemeente aangeduid, zoals in ‘de grenzen van de gemeente Haren’. Hoewel de Staatsregeling van 1798 al voorschreef dat er ge...

Gemeente, aanduiding gedurende de Middeleeuwen en later totdat de burgerlijke gemeenten ontstonden, van een groep personen die tezamen in parochiaal of in enig wereldlijk verband leefden (communia, commune). De eerste commune, die de middeleeuwse stedelijke geschiedenis kent, is die van 1077 in Kamerijk, waar de communale opstand overigens geweldda...

gemeente is een administratieve gebiedseenheid, die bij de wet is vastgesteld.

1. het gezamenlijke volk der gelovigen. 2. de gezamenlijke gelovigen op één bepaalde plaats.

1. kerkelijke gemeente, de plaatselijke organisatie van de leden van een kerkgenootschap; 2. het laagste publiekrechtelijke lichaam onder de gebiedsbesturen. Nederland telde tot voor kort veel te veel gemeenten, bijna 1000; dit aantal was in 1974 al teruggebracht tot 835. Aan het hoofd staat de gemeenteraad, die verordeningen en besluiten ka...

aanduiding gedurende de Middeleeuwen en totdat de burgerlijke gemeenten ontstonden, van een groep personen die te zamen in parochiaal of in enig wereldlijk verband leefden (communia, commune). De eerste commune, die de middeleeuwse stedelijke geschiedenis kent, is die van 1077 in Kamerijk, waar de communale opstand overigens gewelddadig onderdrukt...