Wat is de betekenis van gemeenschap?

gemeenschap - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-meen-schap 1. groep mensen die samenleeft en samenwerkt ♢ de buitenlanders vormen hier een hechte gemeenschap 1. dat wordt betaald door de gemeenschap ...

(de, -pen) <bnl.> een van de drie delen van België met een eigen regering en parlement, bevoegd voor persoonsgebonden zaken, zoals onderwijs en cultuur: [i]de Vlaamse, Franse, Duitstalige Gemeenschap. [/i]zie gewest.

Gemeenschap, sinds 1980 de in de grondwet vastgelegde aanduiding voor een taalgroep in België met eigen bevoegdheden op cultureel gebied. Er zijn een Vlaamse, een Franse en een Duitse gemeenschap. De Vlaamse gemeenschap is bevoegd voor de inwoners van het Vlaamse gewest en voor de Nederlandstaligen in Brussel. De Franse voor de Franstalige inwoners...

Aanduiding van overkoepelende organen van het Zaanse verenigingsleven, die na 1945 in de meeste gemeenten ontstonden. De ‘gemeenschappen’, die ook elders in het land ontstonden, waren een uiting van de in de Tweede Wereldoorlog gegroeide behoefte om sociale scheidslijnen te verminderen. Daarom wilde men tot samenwerking komen van de tal...

het deelhebben der gelovigen aan de zegeningen van Christus en de heilige Geest.

van winst en verlies. Huwt men, dan kan deze gemeenschap bij huwelijkse voorwaarden worden bedongen. Hetgeen elk van beide echtgenoten in het huwelijk meebrengt, zal zijn eigendom blijven, maar de tijdens het huwelijk ontstane baten en lasten zijn gemeenschappelijk.

betekent in het algemeen deelgenootschap aan eenzelfde goed (bijv. gemeenschap van goederen in het huwelijk). Sociologisch wordt er iedere menselijke groepering mee aangeduid. Er zijn vele samenlevingsvormen; de mens toch is sociaal van aard; wat zeggen wil dat hij door de natuur - of beter door de Schepper niet gedacht is als een geïsoleerd l...

s., mienskip; in — doen hebben, yn 'e mande dwaen, hawwe.

...