Gemeenschap, sinds 1980 de in de grondwet vastgelegde aanduiding voor een taalgroep in België met eigen bevoegdheden op cultureel gebied. Er zijn een Vlaamse, een Franse en een Duitse gemeenschap. De Vlaamse gemeenschap is bevoegd voor de inwoners van het Vlaamse gewest en voor de Nederlandstaligen in Brussel. De Franse voor de Franstalige inwoners van Brussel en de Walen, met uitzondering van de Duitstaligen in het oosten van het land, die onder de Duitse gemeenschap vallen. De gemeenschappen...

GEMEENSCHAP, v. het gemeen hebben van iets de gemeenschap van belangen; — (bijb.) het deelhebben der geloovigen aan de zegeningen van Christus en den Heiligen Geest: de gemeenschap des Heiligen Geestes zij met u allen; het brood dat wij breken, is dat niet eene gemeenschap des lichaams Christi ?; — in gemeenschap, gezamenlijk, samen zij handelen in gemeenschap; — (rechtst.) gemeenschap van goederen, de vermogenstoestand tusschen echtgenooten, wanneer er geene huwelijksche voorwaarden zijn...

gemeenschap - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-meen-schap 1. groep mensen die samenleeft en samenwerkt ♢ de buitenlanders vormen hier een hechte gemeenschap 1. dat wordt betaald door de gemeenschap [door de overheid] Algemene uitdrukkingen: 1. gemeenschap hebben [me...