Wat is de betekenis van geleiding?

geleiding - Zelfstandignaamwoord 1. (natuurkunde) het verschijnsel waarbij transport van elektrische lading of warmte plaatsvindt in een materiaal ♢ Zilver en koper staan bekend om hun goede geleiding van zowel warmte als elektriciteit. Woordherkomst Naamwoord van handeling van gelei...

geleiding - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-lei-ding 1. het overbrengen van stroom van het ene punt naar het andere ♢ de geleiding vindt plaats via een koperen draad 2. datgene wat geleidt ♢...

geleidraad, geleibuis (elek.); vervoerpyp; oorbrenging (elek.); voortplanting (warmte).

(nat.) heeft betrekking op het transport van elektriciteit en warmte door een materiaal, waarbij elektrische lading resp. warmte-energie door aaneengrenzende delen van het materiaal aan elkaar wordt doorgegeven. De electrische g. geschiedt door transport van ladingdragende deeltjes. Bij de g. door vaste stoffen, b.v. metalen, zijn dit elektronen, b...

het voortplanten van een prikkel of impuls, in het bijzonder door een zenuw.

s., lieding.

overdracht van warmte en electriciteit.

Geleiding - 1° van warmte, → Warmteoverdracht. 2° Van electriciteit, → Electriciteit; Geleidingsvermogen (sub 1o). Onder geleiding van electriciteit in gassen verstaat men alle verschijnselen, waarbij gassen als dragers van electrische stroomen optreden. Men onderscheidt onzelfstandige ontladingen, waarbij de ladingsdragers (elec...

(geleiding) I. Eig. het → geleiden. II. Metn. 1. dat wat geleidt (3) : een metalen draad als elektrische -. 2. geheel van buizen waardoor de warmte wordt geleid ; de der centrale verwarming.