Wat is de betekenis van geheid?

(19e eeuw) (inf.) stellig, vast, onmiskenbaar, duidelijk; doorgewinterd. Eigenlijk: zo vast als een huis (op heipalen). • Geheid, (kma. toon. muz.), vast er in zittend, goed. De repetitie ging geheid, d.i. alsof die geheid was. (Taco H. de Beer en E. Laurillard: Woordenschat, verklaring van woorden en uitdrukkingen. 1899) • Heus Ajax, al...

geheid - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van heien

bn. (krachtig, onwrikbaar).

bn. 1. verl. deelw. van heien. 2. krachtig, onwrikbaar.

bn. en bw., 1. zeer vast, onwrikbaar (bevestigd enz.): het zit er in, ook b.v. van leerstof gezegd; 2. (van personen) zijn stof geheel beheersend, geoefend: een spreker; 3. echt; door en door.

...

...

...