gegrond
gegrond - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van gronden gegrond - Bijvoeglijk naamwoord 1. het terecht of deugdelijk onderbouwd zijn van een standpunt of mening ♢ Zij heeft gegronde redenen om die baan te weigeren. Synoniemen gefundeerd
Nederlandstalige WikiWoordenboek
gegrond - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van gronden gegrond - Bijvoeglijk naamwoord 1. het terecht of deugdelijk onderbouwd zijn van een standpunt of mening ♢ Zij heeft gegronde redenen om die baan te weigeren. Synoniemen gefundeerd
Nederlands woordenboek voor onderwijs
gegrond - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ge-grond 1. wat ergens op gebaseerd is ♢ zij heeft een gegronde afkeer van stelen 1. ergens op gegrond zijn [erop steunen] Bijvoeglijk naam...
De Oosthoek is een Nederlandse encyclopedie die in verschillende uitvoeringen is verschenen
bn. (-er, -st, meer .meest —), 1. op goede gronden of redenen steunend; door goede redenen gerechtvaardigd; waar, deugdelijk, juist: vertrouwen; gegronde vrees; een verwijt; om gegronde redenen; 2. papier, behang dat voor het bedrukken met een laag verf bedekt is.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
GEGROND, bn. (-er -st, meer meest -), (van gedaohten, meeningen, oordeelvellingen, onderstellingen, vermoedens, bedenkingen enz.) op goede gronden of redenen steunende; — (van gemoedsaandoeningen, werkingen van het gevoel, gezindheden en soortgelijke begrippen) door wettige redenen gerechtvaardigd; — (van eene aanklacht, beschuldiging,...
Gerelateerde zoekopdrachten