Wat is de betekenis van Geestgrond?

is een zandgrond, welke meestal is ontstaan door afgraving (afgeesten) van de oude duinen. De oude duinen zijn in de bovenlaag ontkalkt. Zij liggen hoog t.o.v. het grondwater. Door afgraving tot ca 55 cm boven de grondwaterspiegel is er een zeer goede kalkhoudende duinzandgrond ontstaan, welke uitstekend geschikt is voor de bloembollencultuur.G. vi...

s., geastgroun.

m. -en (geest I).

De hooge, zandige gronden gelegen tusschen de duinen en de daarachter gelegen polders. Het woord „geest”, elders gaast of ga, duidt de hooge, indertijd bewoonbare zandgronden aan, in tegenstelling met de onbewoonbare, lage, eertijds aan overstrooming blootgestelde gronden. Tusschen Haarlem en Lisse loopen twee strooken geestgrond naast...

→ Geest.

Geestgrond - lage strook vlakke zandgrond, gelegen aan de binnenzijde der duinen. Oorspr. ook duin. Gebruikt voor de teelt van bloembollen, groenten, aardappelen, soms als grasland. Geest (gaast, gast of garst) is ook wel een alg. benaming voor de armere, hooger gelegen zandgronden, grenzend aan de meer vruchtbare, lager gelegen kleigronden.

m. (-en) geest.

m. (-en), verzamelnaam voor een groep aan de binnenzijde van de duinen gelegen in het algemeen tot tamelijk grote diepte uit duinzand bestaande gronden, die van nature of door afgraving geschikt zijn voor tuinbouw (m.n. bloembollen).

...