Wat is de betekenis van gebruik?

gebruik - Zelfstandignaamwoord 1. een standaard manier van doen ♢ Het schudden van de rechterhand is, in Nederland, het gebruik om een onbekende te begroeten. 2. toepassen van iets ♢ Het gebruik van een woordenboek is aan te raden voor het controleren van de...

gebruik - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-bruik 1. het ergens voor benutten ♢ deze koffie is voor eigen gebruik 1. het in gebruik nemen [beginnen te gebruiken] ...

(het; g.mv.) SP - het gebruiken, aanbrengen, innemen, injecteren, aanwenden of op wat voor wijze dan ook consumeren van (een) verboden stof(fen) en/of (een) verboden metho- de(n).: ook als tweede lid in samenst. als de volgende, waarin het eerste lid een doping-middel noemt: dopegebruik, dopinggebruik, epogebruik, pilgebruik.

zie dubbel.

gebruik - Het vermogen of de manier om de waarde van iets te benutten, in bezit te hebben, toe te passen of te exploiteren.

1. Procedurele gewoonte. Tijdens een debat merkt een lid van de Kamer bij voorbeeld op: ‘Mijnheer de Voorzitter, in dit Huis is het een goed gebruik …’2. Praktijken. Misbruik en oneigenlijk gebruik zijn de officiële omschrijvingen voor respectievelijk fraude en praktijken waarbij burgers formeel binnen de perken van de wet b...

s.n., gebrûk (it), brûkme (it); (gewoonte), brûkme (it), wizansje; in gemeenschappelijk —, mansael, massael; voor het —, to brûken; door beter worden, bibrûke; als boer in hebben, bibuorkje; buiten — raken, efter ’e bank rei...

o. -en (1 het zich bedienen, het bezigen van, inz. met de bijgedachte van herhaling of duur; 2 een in zwang zijnde wijze van doen; gewoonte inz. wat betreft het maatschappelijk, huiselijk leven en verkeer): 1. het gebruik van een potlood,van een woordenboek; ten gebruike geven, afstaan, toevertrouwen; inwendig en uitwendig het gebruik van de tijd,...

Gebruik - 1° (Recht), ➝ Gewoonterecht. 2° (Liturg.) ➝ Consuetudines.

o. (-en; -je) I. Eig. het gebruiken o. a. 1. het-van inkt, van een woordenboek; voor dagelijks, eigen -; iets ten -e af staan, geven, toevertrouwen; voor inwendig, uitwendig -;van iets maken; iets in hebben. 2. het van de tijd. 3. het van een woord. 4. het van vlees. 5. het van een gids, een taal; van iemands aanbod, uitnodiging maken, dat aannem...

Gebruik - 1) Het g. eener zaak behoort in het algemeen aan den eigenaar (625 B.W.). Het kan echter ook aan een ander toekomen en wel krachtens een zakelijk of persoonlijk recht. Krachtens zakelijk recht behoort het gebruik aan den erfpachter (767 B.W.), den beklemden meier (zie BEKLEMMING), den vruchtgebruiker (812 B.W.), den gebruiker (zie hierond...

GEBRUIK, o. de daad of de wijze van het gebruiken, van het zich bedienen van iets, inz. met het bijdenkbeeld van duur of herhaling: het gebruik van pen en inkt; het gebruik van iemands hulp en dienst; een lang, kort gebruik; een goed, verkeerd, gepast gebruik; door het gebruik afslijten, doordat iets gebruikt wordt; — ten gebruike geven, afst...

Gebruik (Het) is het behoorlijk bezigen van de eene of andere zaak, en het verkeerd bezigen daarvan noemt men misbruik. Voorts heeft gebruik ook de beteekenis van gewoonte. Men spreekt van taalgebruik, namelijk van eene wijze van uitdrukking, aan deze of gene taal eigen. Ook noemt men gebruiken zekere handelingen (ritus, ceremoniae), die men van ou...

Gebruik, o. (-en), aanwending, beschikking; gewoonte; -maken van; dit is niet meer in -; de zeden en -en van een land; het - wil het zoo. *-ELIJK, (B. *-LIJK), bn. (-er, -st), in algemeen gebruik. *-EN, bw. gel. (ik gebruikte, heb gebruikt), aanwenden, besteden, (zich iets) ten nutte maken; zich bedienen van; § beslapen; zich laten - (tot on...