Wat is de betekenis van frictie?

Wrijving tussen boog en bracket bij vastzittende apparatuur.

frictie - Zelfstandignaamwoord 1. (natuurkunde) het verschijnsel waarbij een weerstandskracht kan ontstaan wanneer twee oppervlakken langs elkaar schuiven, terwijl ze tegen elkaar aan gedrukt worden 2. oneenigheid, geschil tussen mensen of groepen van mensen ♢ Jullie hebben bij NDC om kosten te besparen de b...

[Lat. frictio] wrijving.

(friktie) wrijving; onenigheid

wrijving.

v. wrijving.

(= Eng. friction = mid-Lat. frictio = wrijving; < Lat. fricare = wrijven). Wrijving van het stromend water tegen het vaste land als gevolg van de werking der getijden.

v. -s, frictiën (Fr. friction: wrijving); ook, friktie.

→ Wrijving.

enz. →: friktie enz.

Wrijving.

frictie, - v., wrijving.

vr. Fr., wrijving, inwrijving.

FRICTIE, v. (...tiën), wrijving.

zie Wrijving

Frictie, v. (...ën), wrijving.