Wat is de betekenis van Fortunatus?

Lat. 'gelukkig, gezegend, voorspoedig, gelukskind'. Oorspr. een naam die wel eens aangenomen werd door vrijgemaakte slaven (vergelijk Felix). Ook de naam van een heilige: de diakens Achilleus en Fortunatus werden volgens hun legendarische vita omstreeks 274 gedood; kerkelijke feestdag: 23 april.

DRIE broers, alle drie soldaat, komen in het bezit van een magisch voorwerp. De eerste broer krijgt een geldbeurs die nooit leeg raakt. De tweede verwerft een hoorn waarmee hij een heel leger tevoorschijn kan toveren als hij erop blaast. De derde broer krijgt een mantel die de bezitter overal heenbrengt waar hij maar wenst.De bezitter van de magisc...

fortunátus (-a, -um), - van Lat. fortūnāre (van fortūna, geluk), geluk aanbrengen, zegenen: gelukkig, gezegend.

m Lat. 'gelukkig, gezegend, voorspoedig, gelukskind’. Oorspr. een naam die wel eens aangenomen werd door vrijgemaakte slaven. Ook de naam van een heilige: de diakens Achilleus en Fortunatus werden volgens hun legendarische vita ca. 274 gedood; kerk. feestdag: 23 april.

p. adi. 1., in ’t alg., gelukkig, in gelukkige toestand, homo, Cic.; poët., laborum, in zijn ongeluk, Verg. 2. in ’t bijz., welvarend.

is de hoofdpersoon van een sprookjesachtige volksroman, die vermoedelijk omstreeks het midden van de 15de eeuw in Zuid-Duitsland (Augsburg?) is ontstaan. De oudst bekende Duitse uitgave is van 1509, de oudst bekende Nederlandse van 1678, maar in een Antwerps zinnespel van 1561 en in Marnix’ Biëncorf (1569) wordt al op dit volksboek gezin...

held van een Duitsche volksroman uit de 16e eeuw.

Fortunatus - 1° een Christen uit Corinthe, een van degenen, die den in 1 Cor. 7. 1 vermelden brief der Corinthiërs naar Paulus in Ephese overbrachten (1 Cor. 16. 15, 17). 2° F. Venantius, → Venantius.

➝ Venantius Fortunatus.