Wat is de betekenis van Firn?

firn - Zelfstandignaamwoord 1. (geologie) een grofkorrelige substantie ontstaan uit sneeuw en ijs, van waaruit gletsjers ontspringen ♢ Als er nog meer sneeuw op de firn valt, dan wordt de lucht eruit geduwd en komen de sneeuwdeeltjes nog dichter bij elkaar.

[Du. Firn = korrelig sneeuwijs, van firn = van het vorige jaar] overjarige sneeuw die een korrelstructuur heeft gekregen doordat ze herhaaldelijk gedeeltelijk is verdampt of ontdooid en daarna weer gesublimeerd (als damp neergeslagen) of bevroren.

(fiern) korrelig sneeuwijs; overjarige sneeuw

Overjarige sneeuw, die door herhaald ontdooien en bevriezen korrelig is geworden. In het hooggebergte hoopt de eeuwige sneeuw zich op in grote bekkens, de zgn. firnbekkens. De sneeuw, die als zij vers gevallen is een losse structuur en een laag soortelijk gewicht heeft, wordt in de loop van de tijd steeds compacter. Op zomerdagen ontdooit het boven...

oude, korrelige hooggebergtesneeuw, waaruit na jaren gletsjerijs wordt gevormd.

korrelig sneeuwijs op gletsjerhellingen boven sneeuwgrens in poolgebied.

1. van het vorige jaar; oud (van wijn). 2. Firn: eeuwige sneeuw; sneeuwveld.

(Hd.), v., korrelig sneeuwijs in de hooggebergten, dat langzamerhand in gletsjerijs overgaat.

korrelige sneeuw, bestaande uit gekristalliseerde ijskorrels, en ontstaan boven de sneeuwgrens door ontdooien en bevriezen onder druk. Uit firnkorrels ontstaat gletsjerijs.