Wat is de betekenis van Filistijn?

(19e eeuw) (stud.) diender, nachtwaker; bekrompen burger. • Filistijn: diender, nachtwacht. Ook wel: filister. (Jac. van Ginneken: Handboek der Nederlandsche taal. Deel I. De sociologische structuur der Nederlandsche taal. 1913) • Filistijn. Bij de studenten: diender, nachtwaker. (Puzzel Vademecum. Deel 1. 1979) • Slotnoot: het zou...

Filistijn - Zelfstandignaamwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) lid van een van oorsprong zeevarend volk, dat volgens Gen. 10:14 is voortgekomen uit de Kasluchieten (voorgestelde verbetering: de Kaftorieten of Kretenzers); het heeft zich eerst gevestigd langs de kust in het zuidwesten van het Bijbelse land Israël-3 (steden: Asdod-1, Askelon-...

Filistijn, persoon uit het volk der Filistijnen, vijanden van de stammen van Israël; (fig.) bruut, goddeloos persoon. Naar de Filistijnen gaan of zijn, kapot gaan, vernield worden of zijn. De Filistijnen onderdrukten lange tijd de Israëlieten in Palestina, tot David hen terugdreef. In de bijbelverhalen worden ze afgeschilderd als een ruw, oorlogsz...

[Fr. Philistin, via VLat. van Gr. Philistinos = Palaistinos (vgl. Ned. Palestina)] 1 lid van een volksstam aan de zeekust van het oude Kanaän, aartsvijand van de Oudtestamentische joden; 2 vandaar: filistijnen, verachtelijk volk; naar de filistijnen helpen, zoek maken; ook: stuk m...

heidense inwoner van Kanaan

m. diender, nachtwacht; zie ook philistijn.

m. filistijnen (Lat. philistinus; Bijbel: heidense Kanaäniet).

...