Wat is de betekenis van Fenotype?

verschijningsvorm. waarneembare eigenschap of geheel van uiterlijke kenmerken, ontstaan uit een combinatie van erfelijke aanleg en de invloed van omgevingsfactoren; verschijningsvorm. Voorbeelden: Biologen onderscheiden het genotype van het fenotype. Bij het genotype gaat het om de erfelijke informatie die vastligt op de chromosomen...

fenotype - Zelfstandignaamwoord 1. het uitzicht van een organisme 2. het geheel van macroscopische en microscopische kenmerken, zoals kleur, uitzicht, chemische samenstelling, ... dat een soort onderscheidt Verwante begrippen genotype

Het geheel aan uiterlijk waarneembare kenmerken van een individu die het gevolg zijn van een bepaald genotype in combinatie met de heersende milieuomstandigheden; ook wel: de uiterlijk waarneembare waarde van één zo’n kenmerk Het fenotype is een gevolg van het genotype, de embryonale ontwikkeling en het milieu. Net als genotype...

fenotype - zelfstandig naamwoord uitspraak: fe-no-tie-pe 1. geheel van zichtbare kenmerken, tot stand gekomen door erfelijkheid en omgevingsinvloeden ♢ het fenotype van deze hond bepaalt hoe hij zich gedraagt Zelfstandig naamwoord: fe-no-t...

fenotype - Waarneembare kenmerken van een organisme (uiterlijk, gedrag...) die zich ontwikkelden gedurende de embryologische en ontogenetische ontwikkeling op basis van de genetische code in het genotype en onder invloed van uitwendige factoren.

[v. Gr. phainesthai = verschijnen; zie verder type] uiterlijke verschijningsvorm van dier of plant, waarin echter niet alle erfelijke eigenschappen (alleen de dominante, niet de recessieve eigenschappen) aan het licht treden (vgl. genotype).

verschijningsvorm van een levend wezen

(G., typos = beeld), het geheel van waarneembare eigenschappen van een individu. Komt tot stand door invloed van milieu en genotype.

verschijningsvorm van levende wezens, zoals deze ontstaat door werking van erfelijke factoren en beïnvloeding door milieu.