Wat is de betekenis van fenomenaal?

fenomenaal - Bijvoeglijk naamwoord 1. verbluffend, verbazingwekkend, buitengewoon 2. (filosofie) betrekking hebbend op waargenomen verschijnselen Woordherkomst afgeleid van fenomeen met het achtervoegsel -aal

Op subjectieve waarneming in het bewustzijn berustend.

[Fr. phénoménal = buitengewoon, wonderlijk] 1. (alg.) verbazingwekkend, buitengewoon, verwonderlijk; 2. (fil.) op de verschijnselen (fenomenen) als zodanig betrekking hebbend, berustend op waarneming (bijv.: volgens sommige wijsgeren is al onze kennis fenomenaal; zie fenomenalisme).

verbazingwekkend

wonderbaarlik.

verbazend, buitengewoon.

...

(fenome'na:l) bn. (...nale) en bw. 1. met de zinnen waarneembaar: ...nale dingen. 2. verbazingwekkend, verwonderlijk: ...nale winsten.

[Gr.], bn. en bw., 1. (filosofie) op de fenomenen betrekking hebbend, op waarneming berustend: al onze kennis is slechts —, wij kunnen niet tot het wezen van de zaken doordringen; 2. verbazingwekkend: fenomenale winsten; — knap.