Wat is de betekenis van fair?

(bijvoeglijk naamwoord) [alg.] eerlijk - Eerlijke handel wil zeggen dat er open, eerlijke afspraken worden gemaakt tussen koper en verkoper. [alg.] redelijk - Elk redelijk bod is een goede basis voor verdere onderhandelingen.

fair - Bijvoeglijk naamwoord 1. eerlijk , sportief ♢ Dat is niet fair riep de student die een onvoldoende voor zijn examen had gehaald. Woordherkomst uit het Engels eerlijk, sportief Antoniemen oneerlijk, unfair, onsportief Zie ook fáir

fair - onbekend woordtype, bijvoeglijk naamwoord 1. volgens het idee dat iedereen evenveel (kansen) moet krijgen ♢ ik vind dat hij je niet fair heeft behandeld Onbekend woordtype: fair Bijvoeglijk naamwoord: fair de/het faire ......

[Eng.] eerlijk, oprecht, sportief: [i]dat is niet erg fair. [/i]

sportief; eerlijk

(Eng.), fatsoenlijk, eerlijk, rechtvaardig, b.v. bij het spel.

1) schoon, rechtmatig, eerlijk; fair play: eerlijk spel; fair trade: wederkerige bescherming in de handel. 2) jaarmarkt; beurs; fancy-fair: liefdadigheidsbazaar

1. jaarmarkt, kermis; horse fair, paardenmarkt; industries (trade) fair, jaarbeurs; world(’s) fair, wereldtentoonstelling; 2. af schoon, mooi, fraai; „aardig”; behoorlijk, tamelijk, vrij aanzienlijk; licht, blond, blank; gunstig; billijk; eerlijk; echt; a fair copy, een in het net geschreven afschrift, net; fair and square, eerlij...

...