Wat is de betekenis van EXEMPTIE?

[Lat. exemptio] het niet-vallen onder bep. gezag of voorschrift.

vrijstelling; uitzondering

Onttrekking aan normaal gezag (bisschop) door hoger (paus). Sommige abdijen (Staveren, Hemelum) kregen E.; ook alle cisterciënzer mannenkloosters. De E. breidde zich uit: Sonnius klaagt 1553 dat de meeste Fr. kloosters exempt waren. Nu geldt de E. voor alle kloosterorden die plechtige beloften vragen.

vrijstelling, ontheffing, uitzondering.

is de bevrijding van de jurisdictiemacht van de onmiddellijke overste en de directe onderwerping aan de hogere overheid. Zij kan voor plaatsen, voor personen of voor beiden gelden. Van de 7de eeuw af wordt zij aan kloosters, tegen het ingrijpen van de bisschoppen, toegestaan en in de 12de eeuw is de exemptie der kloosters de regel. Zij werd ook ver...

v., het onttrokkon-zijn; uitzondering.

in het canoniek recht onttrekking van personen of corporaties aan de rechtsmacht der gewone kerkelijke Overheden, met onderwerping aan een hogere autoriteit. Zo zijn in Duitsland sommige bisschoppen onttrokken aan het aartsbisschoppelijk gezag en staan onmiddellijk onder de Paus.

noemt het R.K. kerkelijk recht het niet onderworpen zijn aan de iurisdictiemacht van de plaatselijke bisschop, tenzij in gevallen door het recht uitdrukkelijk bepaald. Deze exemptie kan voor personen, plaatsen (kloosters, kerken) of voor beide gelden. Alleen de regulieren, leden van een religieuze Orde, zowel mannen als vrouwen, ook de novicen, bez...

Exemptie - is het voorrecht, waardoor een persoon of een plaats onttrokken is aan de rechtsmacht van den bisschop en rechtstreeks alleen aan den H. Stoel onderworpen is. Voornamelijk is er sprake van deze exemptie bij religieuzen. De reden van dit privilegie is meer eenheid van bestuur en leiding, wanneer een religieuze orde haar kloosters in versc...