Erkennen — kennen — herkennen — onderkennen
Een ding door middel van zijne kenteekenen van andere dingen onderscheiden. Kennen is iets met de zintuigen waarnemen en het in het geheugen bewaren. Erkennen sluit in de meeste gevallen kennen in, met de bijgedachte dat men voor zijne kennis openlijk uitkomt. Ik ken hem als mijn weldoener, en ik zal hem altijd als zoodanig erkennen. Het is in deze...
