Wat is de betekenis van erfelijk?

erfelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. (medisch) wat op genetische wijze door nazaten verkregen kan worden ♢ Er zijn veel erfelijke ziektes. 2. (leenstelsel) overdraagbaar op de erfgenaam ♢ Het stadhouderschap werd met Willem IV erfelijk. Woordher...

erfelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: er-fe-lijk 1. wat van ouders op kinderen over kan gaan ♢ hij heeft een erfelijke ziekte 1. erfelijk belast zijn [lichamelijke of psychische gebreken geër...

Gezegd van lichamelijke eigenschappen (uiterlijk, ziektes) die van ouders op kinderen, kleinkinderen enz. overgaan. Kijk ook bij genetica, aangeboren.

is datgene, wat met de geslachtscellen (of andere voortplantingscellen) van ouders op nakomelingen overgaat en de gelijkenis tussen hen veroorzaakt. In het artikel over erfelijkheid wordt uiteengezet, dat niet de kenmerken of eigenschappen zelf overgedragen worden. Dat wat overgedragen wordt (erfelijk is) is de erfelijke aanleg, d.i. het vermogen o...

zie hereditair.

adj. & adv., erflik; — zijn, neiskaeije, -aerdzje.

...

bn. bw., I. bn. 1. wat als erfenis overgaat, wat geërfd wordt: erfelijk recht; bezit; een erfelijke waardigheid. 2. een recht of hoedanigheid bezittend die door vererving overgaat: erfelijke gebruikers; — (rechtst.) erfelijke graad, graad van bloedverwantschap waarin men door de wet nog als erfgenaam wordt beschouwd...

I. bn. (1 door erfenis verworven en vererfbaar; door vererving overgaande; 2 van eigenschappen: van het ene geslacht op het andere overgaand of overgegaan): 1. een erfelijk bezit; een erfelijke adel, 2. een erfelijke ziekte, b.v. haemophilie. II. bw. (zo, dat een eigenschap van het ene geslacht op het andere overgaat): deze gebreken planten zich e...