Wat is de betekenis van ent?

ent - Zelfstandignaamwoord 1. (plantkunde) tak, zodanig op een plant gehecht dat ze daarop verder kan groeien ent - Werkwoord 1. enkelvoud tegenwoordige tijd van enten 2. gebiedenwijs van enten

voeg wat ontstaan deur loot van een boom in of teen ander te bevestig; merk waar persoon geënt is; sien end; geënt, loot met gesonde ogie van een plant op ander oorplant; inent.

Bij het gebruik van het woord e. kan men de bedoeling hebben een takje aan te duiden, dat bestemd is om als entrijs gebruikt te worden, maar men bezigt het ook, als men wil zeggen, dat cle plant die men op het oog heeft, door enten verkregen is. Het moet dus uit het zinsverband blijken wat men bedoelt.

s., int.

v. (-en), tak of spruit, zodanig op een boom of plant van een andere soort gehecht dat zij daaraan kan verder groeien.

v. enten (loot, die op een verwante boom- of plantensoort bevestigd, daaruit de nodige voedingssappen kan trekken).

Ent - ➝ Entrijs.

v. (-en) loot op een boom geënt.

v./m. (-en), (ook: griffel), twijg of scheut van een plant die op een andere plant met een intact wortelstelsel (de zgn. onderstam) wordt geplaatst en na vergroeiing hiermee het bovengrondse deel van de nieuw ontstane plant vormt; ook wel de gehele op deze wijze verkregen plant, zie vegetatieve vermeerdering.