Wat is de betekenis van enkelvoudig?

enkelvoudig - Bijvoeglijk naamwoord 1. Slechts uit één mens, dier of ding bestaand. ♢ Bij een enkelvoudige breuk is er maar één breukvlak Woordherkomst afgeleid van enkel met het achtervoegsel -voudig afgeleid van enkelvoud met het achtervoegsel -ig Verwante begrippen eenvou...

enkelvoudig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: en-kel-vou-dig 1. wat maar uit één deel bestaat ♢ er is hier sprake van een enkelvoudige oorzaak 1. een enkelvoudige moord [op één persoon]...

(Sim’plex) werd oorspronkelijk het → officie van den dag (feriaal-officie) genoemd, omdat men op zoo’n dag maar één officie te bidden had, in tegenstelling met het → dubbele en → halfdubbele officie, dat uit het officie van den dag en dat van een heilige bestond, geheel of gedeeltelijk. Van deze beteekenis...

is het loofblad, dat uit slechts één, al of niet gesteelde bladschijf bestaat, zoals bij berk, kers, enz.

adj., inkelfâld(ich).

bn., slechts uit één (deel, vorm, factor enz.) of één stel of reeks bestaand, niet meervoudig, niet dubbel: een enkelvoudige oorzaak; — (taalk.) wat in het enkelvoud staat; niet samengesteld: enkelvoudige tijden; een enkelvoudige zin; — (nat.) enkelvoudige lichamen, elementen; &mda...

bn. (niet dubbel, meervoudig of samengesteld): een enkelvoudig woord, een enkelvoudige zin.

bn. en bw. 1. niet samengesteld: een blad; een -e zin, grootheid. 2. uit een enkel stel bestaand: een spoorvak. Tgst. ➝ meervoudig.

Adjectief: enkelvoudig, eenvoudig, effen, homogeen, een, enkel, eenarmig, eenaderig. Naamwoord: enkelvoudigheid, eenvoudigheid, eenvoud, effenheid, homogeniteit. Causatief: vereenvoudigen. vereenvoudiging.