Wat is de betekenis van En?

Zie Ene

en - voegwoord 1. geeft aan dat je het tweede getal moet optellen bij het eerste ♢ een en een is twee 2. verbindt twee woorden, woordgroepen of zinnen met elkaar ♢ mijn vader en moeder, zij dansen en zij zing...

- 't en zal!, het zal niet!, in geen geval!

Zie conjunctie.

m -> Ene (Fri.).

I. in, naar, tot, aan, bij, te, over, van, met, uit, als; plaats: en France, in Fr., naar Fr.; en mer, op zee; de maison en maison, van huis tot huis; j'ai fait ce qui est en moi, ik heb gedaan wat ik kan; tijd: en un an, in een jaar; en hiver, ’s winters; toestand: en fer, ijzeren, van ijzer; teindre en vert, groen verven; agir en p&egr...

I. aaneensch. vw., verbindt woorden en zinnen, hetzij om een begrip eenvoudig aan een ander toe te voegen (een glas en een kopje), of er bij op te tellen (twee en twee is vier), hetzij om een nauwer verband aan te duiden, b.v. van dingen die bij elkaar behoren (haar en baard) of in vaste verbindingen: af en aan; door en door...

interi. zie, ziet, daar is, daar zijn enz., absol., Cic., en causa, Cic., en aras, Verg., ellum, ellam = en illum, en illam, Com., en tandem, zie toch eens, Curt., en umquam . . .?, wel ooit. . .? Liv.

prep. I. in, te, op; II. met, in, door; III. (c. infinitivo), door, aan; IV. (c. gerundio), zodra.