Wat is de betekenis van Empirisme?

empirisme - Zelfstandignaamwoord 1. (filosofie) leer dat zintuiglijke waarneming de enige bron is van alle kennis Woordherkomst afgeleid van het Griekse 'empeiria' (ervaring) met het achtervoegsel -isme Verwante begrippen empirist, empiricus, empirie, empirisch

Empirisme is de leer dat de ervaring een beslissende rol speelt voor de kennis. De ervaring kan beslissend geacht worden voor het ontstaan, de inhoud, de geldigheid of het nut van kennis. De ervaring wordt veelal nader bepaald als de zintuiglijke waarneming en daarmee tegengesteld aan geestelijke voorstellingen en activiteiten zoals de herinnering,...

kennis gegrond op ervaring; wijsgerig stelsel dat leert dat al onze wetenschappelijke kennis geheel en al op ervaring berust en daaruit is af te leiden (tegenover rationalisme, z.a.).

leer dat ervaring de enige bron is van alle kennis

De opvatting, in een van haar vele varianten, dat hetzij onze begrippen, hetzij onze kennis geheel of voornamelijk zijn gebaseerd op zintuigelijke en introspectieve ervaring. Het ‘gebaseerd zijn op’ kan slaan op een psychologische oorsprong of, meer gebruikelijk, op filosofische rechtvaardiging. Vgl. ook A priori. Extreme empiristen beperken onze k...

leer dat alle kennis uit menselijke ervaring ontstaat

is de leer die de zintuiglijke ervaring (empirie) tot enige bron van ware kennis maakt. Dit betekent niet alleen dat al onze kennis ervaring vóóronderstelt (en in deze zin van ervaring afhankelijk is) maar vooral dat het verstand niets anders kan doen dan de feitelijkheden van de ervaring louter ordenen. Alle zgn. algemene begrippen e...

ervaringsleer; kwakzalverij.

o., het bouwen op de ervaring; leer dat ervaring de enige bron is van alle kennis.