Wat is de betekenis van Empirisme?

empirisme - Zelfstandignaamwoord 1. (filosofie) leer dat zintuiglijke waarneming de enige bron is van alle kennis Woordherkomst afgeleid van het Griekse 'empeiria' (ervaring) met het achtervoegsel -isme Verwante begrippen empirist, empiricus, empirie, empirisch

Empirisme is de leer dat de ervaring een beslissende rol speelt voor de kennis. De ervaring kan beslissend geacht worden voor het ontstaan, de inhoud, de geldigheid of het nut van kennis. De ervaring wordt veelal nader bepaald als de zintuiglijke waarneming en daarmee tegengesteld aan geestelijke voorstellingen en activiteiten zoals de herinnering,...

kennis gegrond op ervaring; wijsgerig stelsel dat leert dat al onze wetenschappelijke kennis geheel en al op ervaring berust en daaruit is af te leiden (tegenover rationalisme, z.a.).

leer dat ervaring de enige bron is van alle kennis

De opvatting, in een van haar vele varianten, dat hetzij onze begrippen, hetzij onze kennis geheel of voornamelijk zijn gebaseerd op zintuigelijke en introspectieve ervaring. Het ‘gebaseerd zijn op’ kan slaan op een psychologische oorsprong of, meer gebruikelijk, op filosofische rechtvaardiging. Vgl. ook A priori. Extreme empiristen beperken onze k...

leer dat alle kennis uit menselijke ervaring ontstaat

is de leer die de zintuiglijke ervaring (empirie) tot enige bron van ware kennis maakt. Dit betekent niet alleen dat al onze kennis ervaring vóóronderstelt (en in deze zin van ervaring afhankelijk is) maar vooral dat het verstand niets anders kan doen dan de feitelijkheden van de ervaring louter ordenen. Alle zgn. algemene begrippen e...

ervaringsleer; kwakzalverij.

o., het bouwen op de ervaring; leer dat ervaring de enige bron is van alle kennis.

is een kennistheoretische richting, die alle kennis uit de zinnelijke ervaring, de empirie, afleidt. Het staat tegenover het rationalisme, dat van de zinnelijke ervaring meent te kunnen afzien. Het E. is vooral in Engeland ontwikkeld (Bacon, Locke). Een synthese van empirisme en rationalisme is Kant’s criticisme.

o. op ervaring gegronde kennis.

is afgeleid van empirie, Grieks: ἐμπειρία, empeiria, ervaring. Men verstaat er onder een opvatting van het menselijk kennen, die aan de ervaring de voorrang toekent boven het denken (tegengesteld aan rationalisme en idealisme). In de geschiedenis van de filosofische theorieën over het kennen is het em...

o. (Fr. leer, dat ervaring de enige bron van kennis is), (em = em).

philosophische theorie, welke aanneemt, dat de mens bij de geboorte generlei voorstellingen bezit. Het empirisme beschouwt de ziel op het moment der geboorte als een tabula rasa, een onbeschreven wastafeltje, en ziet in ervaring de bron van alle kennis.

de wijsgeerige leer, die alle kennis v/d ervaring afleidt.

(Gr. empeiria = ervaring, empirie), een wijsgeerige → kenleer, waarin de ervaring als eenige → kenbron geldt. Het staat dan ook lijnrecht tegenover het → rationalisme, dat onze kennis uitsluitend wil putten uit het pure denken. Empirisme en rationalisme verhouden zich met betrekking tot de erkenning van het kenvermogen van het versta...

o. 1. Eig. het voortgaan op de ervaring. 2. Metn. wijsgerige leer, dat de ervaring de enige bron van kennis is: Bacon is de vader van het -.

Empirie wil zeggen: ervaring of ondervinding. Empirisme is dus de wijsgerige leer, die alle kennis uit de ervaring wil afleiden en volgens welke er geen wetenschap bestaan kan, die niet op ervaring, waarneming of onderzoek gegrond is. De eerste wetenschap, die een mens opdoet, is meestal van empirisch karakter; een kind leert gewoonlijk alleen door...

is een richting in de kennistheorie, die ten opzichte van den oorsprong onzer kennis leert, dat we echte kennis niet verkrijgen door denken maar door ervaring (empirie), door waarneming van de dingen met onze zintuigen. Het rationalisme, dat de kennis afleiden wil uit de menschelijke rede, bouwt een schijnwereld op, maar de ervaring door middel van...

of (Eng.) empiricisme. Die richting in de leer van het kenvermogen, welke al onze kennis afleidt uit waarneming en ervaring in den ruimsten zin des woords, als al de bouwstoffen leverend voor onze voorstellingen en voor de werkzaamheid der rede, die op zich zelf niet in staat is zulke kennis bij te brengen. Deze richting is dus lijnrecht tegenoverg...