Wat is de betekenis van emmes?

1) (1860) (ook: immes) (Barg. en jeugd) prettig, fijn, goed, leuk, prachtig. • Vanmiddag hadden ze 'n vent er toch emmes tussche gehad. (M.J. Brusse: Boefje. 1903) • Het woord „emmes" is geen Rotterdamsch. „Emmes" is zuiver Hebreeuwseh en beteekent „waar". In den Bijbel komt menigmaal voor „thoras emmes", d. i. de...

emmes - Bijvoeglijk naamwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) waar, prettig, leuk, fijn Woordherkomst Herkomst: Jiddisj Verwante begrippen Hebreeuws: emet

waar; prettig, leuk, fijn; inderdaad; echt Omstreeks 1860 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, opgesteld door M. Verwoert, indertijd directeur van een gevangenis te Utrecht. Het komt hierin voor in de vorm immes en met als betekenis ‘waarheid’. Vervolgens in 1906, in De Boeventaal van Köster Henke, als emmes...

(Jidd. < Hebr. èmèt, waar, waarachtig), mooi, prachtig, lekker: Maupie slobberde soep. ‘Fijne zoep’, schrokte hij. ‘Ja, fijne zoep,’ nazeide Zelik; ‘’n emmes zoepie’, HEIJERMANS in KN.

(immes) leuk (Barg.)

waarheid, waar; in der emmes = echt waar; in het Jiddisch veelal als adject, gebruikt; Hebreeuws emet, waarheid (alleen subst.), overgegaan in de Nederlandse volkstaal in de bet. prettig, leuk, fijn.

(Barg.) goed, prettig

bn., (volkst.) prettig, leuk, fijn.

goed. Een emmese lik, een deugdelijke gevangenis.